De levendige en energieke werken van Raquel van Haver geven een inkijkje in het dagelijks leven. Haar murals en collages werken als kleine vensters op scenes over frivoliteit en familieleven. Ze verzet zich tegen de voyeuristische blik en maakt eerder een authentieke opening naar andere werelden en ruimtes. De vaak donkere en drukke kamers zijn gevuld met dialoog en lichamelijke of emotionele herkenningspunten. Haar werk laat zich misschien wel het best kenmerken als hedendaagse genrestukken.
De thematiek van Van Havers werk is mondiale verbinding. Dat komt onder andere tot uitdrukking werken die gaan over migratie, de rituelen van het dagelijkse leven en andere zaken die het menselijke bestaan kenmerken. Daarbij baseert de kunstenaar zich voornamelijk op haar ontmoetingen binnen diaspora gemeenschappen. In haar recente werk staat bovendien een onderzoek naar haar persoonlijke erfenissen centraal. Daarin onderzoekt Van Haver de politieke en persoonlijke consequenties op het snijvlak tussen gender en nationaliteit.
Voor het Missiemuseum maakt Van Haver een fotocollage die de geschiedenis van het museum vertelt. Met haar typerende beschilderde fotocollage techniek vertaalt ze de grote wereldgeschiedenis van de collectieopstelling naar een intieme gepositioneerde vertelling. De nadruk ligt daarbij op ervaringen van diverse diaspora gemeenschappen in het museum.
In dit project gaat Van Haver bovendien samenwerken met een Colombiaanse kunstenaar, met wie Van Haver een duurzame samenwerking heeft. De werken van deze kunstenaars kunnen worden gezien als een tweeluik waarin de makers elkaar wederzijds beïnvloeden. Van Haver vertegenwoordigt de Colombiaanse diaspora en de Colombiaanse kunstenaar representeert de Wayuu-gemeenschap in Noord-Colombia. Door de werken tegenover elkaar te presenteren wordt de dialoog tussen de kunstenaars op visuele wijze voortgezet in de tentoonstelling.