In het werk van Dicky Takndare staan vraagstukken rond de Papoeacultuur en -identiteit centraal. De kunstenaar brengt de leefomstandigheden en sociaal culturele dynamieken binnen de huidige Papoea bevolking onder de aandacht. Zijn schilderijen, houtsnijwerk en installaties komen altijd voort uit betrokkenheid met Papoeagemeenschappen. Het katholicisme speelt een cruciale rol binnen die sociale omgeving, maar de rol van de Europese missie en specifiek die van de SVD zijn nog onderbelichte thema's. Takndare groeide op in een omgeving waar missionarissen aanwezig waren. Het spreekt voor zich dat hij daardoor ook de spanningen tussen lokale en katholieke gebruiken van dichtbij heeft meegemaakt. In zijn artistieke praktijk zoekt hij zulke spanningsvelden op en hij onderzoekt hoe historische en actuele sociale veranderingen de hedendaagse Papoeacultuur hebben beïnvloed.
In zijn werk voor de tentoonstelling wil Takndare ingaan op de museumcollectie als onderdeel van een reis; over hoe veranderingen in fysieke omgeving de betekenis van objecten kan veranderen. Daarbij betrekt hij ook verschillende sociale perspectieven. Het werk heeft voor Takndare ook een persoonlijke binding, gezien De Collectie Verzet de eerste tentoonstelling zal zijn na zijn verhuizing naar Nederland voor een aantal jaren. Het markeert voor hemzelf ook een verandering van omgeving waardoor de reflecties ook persoonlijke overwegingen zullen aanraken.
Takndare is een maatschappelijk betrokken kunstenaar en zet zich onder andere in voor jonge Papoea kunstenaars. Als oprichter van het Udeido Collective stimuleert hij jonge makers om zichzelf te ontwikkelen en samenwerkingsprojecten op te zetten. Voor de tentoonstelling in Steyl zal Takndare samenwerken met een andere kunstenaar, Albertho Wanma. Het werk zal een belangrijke plaats innemen in de tentoonstelling, omdat het Steyl in een actueel mondiaal perspectief zet, waar de huidige opstelling die relaties juist uitwist.
