Een terugkerend fenomeen in de artistieke praktijk van Roy Villevoye is zijn samenwerking met de Asmat gemeenschap uit Papoea. De installaties, films en foto's van Villevoye laten zien hoe de Asmat gemeenschap kleding uit het mondiale noorden gebruiken en toe-eigenen. Er doemt daarom een vergelijking op met de toe-eigening van cultureel erfgoed door Europese verzamelaars.
Het werk Refashion (1999) uit de collectie van Museum het Nieuwe Domein bestaat uit kapotgescheurde en verknipte t-shirts op paspoppen met aan de daarachter foto's van mensen uit de Asmat gemeenschap die de kleding bewerkte dragen. Villevoye laat zien hoe de Asmat bewust t-shirts en andere kledingstukken hebben toegetakeld. In westerse ogen is de kleding op zo'n manier verknipt, gescheurd en bewerkt dat ze vies, kapot en ondraagbaar lijken. Voor de Asmat zijn de shirts juist manier een versiering of ornament voor het lichaam. De kleding heeft de westerse functionaliteit verloren en krijgt een nieuwe gedaante als sieraad. Bovendien belicht het werk van Villevoye deze appropriatie als een omkering van de geschiedenis.
Enkele Papoea objecten uit de collectie zijn ook gedragen als sieraad of kledingstuk, zoals kettingen en hoofdtooien. In het museum hebben zij hun functie verloren. De wisselwerking tussen de Papoea objecten die door missionarissen werden meegenomen en de hedendaagse kleding-sieraden maken inzichtelijk dat de Papoeacultuur niet stilstaat in het verleden. De culturen in de collectiepresentatie worden tot nu getoond alsof zij buiten de geschiedenis staan, voor eeuwig in het verleden van de moderniteit. Villevoyes werk maakt het mogelijk om de Papoeacultuur te beschouwen in de huidige tijd.